Markus Gröteke´s Photograph
სითეთრე
ასეთები უნდა იყვნენ !
თოვლივით სპეტაკნი -
ფრთებს აფარფატებდნენ
ახალშობილი ღრუბლის ქულებივით
ბულულაღრუბლებად.
ნეტავ, ვინ შენიშნა სულ თავდაპირველად?
ან ახლა ვინ ხედავს, როცა ის მათ უხმობს?
ან თვითონ ისინი ნეტავ რას ხედავენ
თოვლისბულულაღრუბლების სიზმარში?
მათი სამოსელი
მიტკალის მსგავსად უნდა ქათქათებდეს,
ლივლივში, ციალში
და მზერა რომც მისწვდეს,
განა ვინ ირწმუნებს,
ნამდვილად რომ ნახა
მათი თვალების ფერადი ლაჟვარდი,
როცა გუგები თოვლს ამოუვსია,
სულმთლად დაუბინდავს
ანტიკურ ტაძართა
თეთრი მარმარილოს სიფითრის წინაშე.
ვით გედის ბუმბული,
შროშანისსადარი,
კენტად რომ მღერის,
თანამგზავრდაკარგული,
ყვირის და ოცნებობს -
ასე იფინება თოვლად მათი ქროლვა -
ვერმოხელთებული
ამ მარადიული ოცნების ქმნილების,
ჩვენ რომ სახელად ანგელოზს ვეძახით...
თარგმანი: ბელა ჩეკურიშვილის
Weiß
So sollen sie sein!
Wie ein frischer Schnee –
Ihre Flügel erscheinen
Im Schweben
Wie neugeborene Wolkenhäufchen
Haufenwolken.
Wer sah sie einst,
Wer jetzt, wenn er sie ruft?
Wird vielleicht sie sehen?
Im Schneehäufchenwolkentraum?
Weiß wie neues Linnen
Sollen zumindest ihre Kleider sein
Flirrend oszillierend
Das kaum glaubt dem Augenschein
Wer sie wirklich sah
Ihre bunten Pupillen
Auf schneeig verschwimmendem
Augapfelgrund.
Vor weißestem Marmor
Antiker Tempel.
Lilienweißes Federgewand
Eines singenden Schwans
Der einsam
Vom verlorenen Gefährten
Träumt und schreit –
Es ist so verschneit
Wie die Schwingen
Dieser nie bewiesenen
Traumgestalt
Die wir Engel nennen.
- Steffen Marciniak
