არავისია მიწა, სადაც 

მე ვწევარ ახლა, 

ჩრდილოურ ღამით,

აკაშკაშებს სოლარული ნათურები

ჩემს კვლევით სადგურს.

ერთი კარავი მიდგას აქ სახლად

მხოლოდ ჩემთვის და

ეს არის, რაც მსურს.  

თუმც კი ჭერიდან 

ყოველ ჯერზე ჩამოდის წვიმა, 

და გამუდმებით ფეხებზეც მცივა, 

რაც გავექეცი სახლის ჩუსტებს, 

მშობლების წალკოტს.

იმ ქვეყანაში, სადაც ვშობილვარ,  

ვერ გადარჩები,

თუ პასპორტს არ ფლობ -

მხოლოდ სიკვდილი 

გააცხადებს შენს არსებობას 

სამშობლოში და

რა თავში იხლი, მის ასეთ პასპორტს...

აქ სადაც მე ვარ, 

შორიახლოს გვაქვს მაღაზია

(თითქმის უფასო),  

ყაჩაღთა ბუდე,

საცურაო აუზი ერთი

სადაც მე სულ მთლად  დედიშობილა

როგორც მინდა, ისე ვნებივრობ,

არავინ ხედავს

ჩემს ლამაზ და ჭუჭყიან ხელ-ფეხს,

და არც არავინ გაიცინებს, 

მაინც როგორ ვახერხებ,

ისლანდიელ ქალთა სიმარჯვით

ვამარილებდე თევზს და იქვე

წყალსაც ვსინჯავდე. 

გერმანულიდან თარგმნა ბელა ჩეკურიშვილმა

im Niemandsland lieg ich

im rauen Solarlicht

meiner Forschungsstation

einer nördlichen Nacht

wo ein undichtes Zelt steht

aus Haut und Haaren

für mich und niemanden

sonst. immerzu regnet es

rein hier, und nimmer

hab ich warme Füße

seit der Kopf sich zu weit

von den Kinderheimschuhen

entfernt hat. 

da, wo ich

herkomm, geht eine verschütt

wenn sie keinen Pass hat

und taucht wieder auf

damit sie in einem Heimatland

stirbt, dessen Pässe

sie satt hat. wo ich jetzt bin

gibts einen Laden für

nichts, eine Mördergrube

ein städtisches Schwimmbad

wo ich splitternackt

meinen Freistil praktizier

da niemand außer mir selbst

meine schönen, dreckigen

Glieder betrachtet

und niemand außer mir selbst

meine Technik verlacht

mit der Gewandtheit

der isländischen Frauen

beim Salzen von Fisch

das Beckenwasser zu teilen