Nino Straughn
Die Dichter des 21. Jahrhunderts sind gezwungen, sich immer noch oder wieder mit dem Krieg zu beschäftigen. Im Unterschied zu alten Zeiten stehen aber heute keine Heldengesänge mehr im Vordergrund, sondern die zeitgenössische Lyrik protestiert vor allem gegen jede Form von Gewalt. Im georgisch-deutschen Blog von Bella Chekurishvili gibt es ab sofort eine Sammlung von ganz aktuellen Gedichten georgischer Autorinnen und Autoren zum Thema des Krieges. Diese betreffen sowohl den Russisch-Ukrainischen als auch den Russisch-Georgischen Krieg. Sie sollen das Schreckensantlitz des Krieges abbilden.
Interlinearübersetzung: Bela Chekurishvili.
Nachdichtung: Sabine Schiffner.
იქ კი …კიევში
დანგრეულ სახლში,
გოგომ ნაქსოვქუდჩამოფხატულმა
თეთრ როიალს რომ ნამსხვრევდაყრილი თავი ახადა
და გამოსათხოვრად დაკვრა რომ სცადა,
გალურჯებული თითები რომ კლავიშს შეახო,
ამოიკნავლა,
არ გამომდისო,
მინდა, მაგრამ არ გამომდისო!
ხოლო ისინი, გასაქცევად გამზადებულნი,
აჩქარებდნენ,
მერე გაიქცნენ,
მერე ხმა იყო,
რა ხმა იყო ნანგრევებში - რახმანინოვი?
ვოვა, ვლადიმირ, ვალოდია,
მე მოცახცახე ისე გავძახი ცარიელ ზეცას,
თითქოს იქიდან ვინმე რამეს გამაგონებდეს:
რა ძუძუს ები ამისთანას,
ვინ იყო იგი,
ვინაც ბალღამი მოგაწოვა
და “მარგანცოვკით” ნაზად ნაფერი თბილი წყლის ნაცვლად,
დაძინების წინ სისხლის გუბეში გაბანავებდა!
ვოვა, ვლადიმერ, ვალოდია,
ამერიკაში ერთ ქალაქში
ერთი ქალია ამერიკელი,
მაგრამ ყოფილი საბჭოელი,
ის ასაკშია,
ხანდაზმული
და მას თავისი წარსული უყვარს,
უყვარს თავისი საბჭოური ბავშვობა თუ ახალგაზრდობა,
რადგან ეს წლები ისეთია,
ტოლ- სწორთა წრეში კი არა და
თვით სამარტოო საკანშიაც რომ გაატარო,
გარეთ გამოსულს,
თავისუფალს,
შენი საკანი ძილში მაინც მოგენატრება.
და დღეს ამის თქმა ალბათ სრული სისულელეა,
მაგრამ ქალს ამას არა მხოლოდ სხვა დანარჩენი,
რუსებში გაზრდილს სანახევროდ - უყვარს რუსები.
ის ქალი ისე მშიშარაა,
მთელი ცხოვრება საძინებელში,
შუქჩამქრალში მარტო ვერ შედის,
და ქალმა ამან თავის თავში
აღმოაჩინა პოტენციური მკვლელი ახლა.
ცხრა ორეული ჰყოლიაო, შენზე ამბობენ,
ნეტა ამდენში საკუთარ თავს როგორ-ღა აგნებ.
გველეშაპს ცხრავე თავი მოჰკვეთო,
- ცხრავე ახალი ამოუვა,
ამ ჩანაცვლებით რა გამოვა?
- ძალა რაშია?
-ბოროტების სისტემაშია.
ვოვა, ვლადიმერ, ვალოდია,
იქნებ არ ვიცი და თვითონაც რაღაც სისტემის მსხვერპლი ყოფილხარ,
ვისი ან რისი,
რას გიმზადებს შენი მერმისი.
ნეტა თუ არის ქვეყნად ვინმე,
ვისაც გულწრფელად ეცოდები,
ვისთანაც მიხვალ მაგ კმაყოფილნიღაბმოხსნილი,
ვისაც კალთაში თავს ჩაუდებ,
ხმადაბლა ეტყვი,
“მიშველე რამე, დავიღალეო!”
თუ დაიღალე,
დაისვენე, ჩვენც დაგვასვენე,
მარტო მე - არა,
მთლად დედამიწა გევედრება,
მთელი სამყარო გევედრება,
ხომ ზუსტად გახსოვს,
შენ იმ ცხრაში რომელიცა ხარ,
თუ კვლავ არსებობ - დაიხალე!
მაგრამ ვინ იცის,
იქნებ უკვე აღარც ესაა გამოსავალი,
ღილაკზე თითის ერთი დაჭერა
და ყველაფერი დასრულდება.
დედამიწაზე ერთიც არავინ გადარჩება
მერმისისკენ ამბის წამღები.
ვოვა, ვლადიმერ, ვალოდიააააა!
Als dort, in Kyiv,
in einem zerstörten Haus
eine junge Frau mit einer Strickmütze auf dem Kopf, hat einen weißen Flügel geöffnet,
voll mit Splittern auf dem Deckel
und hat versucht zum Abschied etwas zu Spielen,
hat mit seinen Fingern an die Klaviatur berührt,
und hat dabei gestöhnt, sie schaffte es nicht,
sie es möchte es, aber konnte es nicht!
Aber die Anderen, die schon zur Flucht bereit waren,
bitten sie, sich zu beeilen,
dann liefen sie weg,
danach kam ein ein Sound, von wem war diesen Ton?
Von Rachmaninow?
Wowa, Wladimir, Wolodja!
rufe ich mit flatterndem Herzen hoch zum leeren Himmel,
als ob Jemand von dort mir eine Antwort gibt.
Wer hat dich gestillt?
wer war diese Frau,
die dir statt Milch Gift gegeben hat?
Und anstatt in die Badewanne lauwarmes Wasser
Blut eingefüllt hat?
Wowa, Wladimir, Wolodja!
in einer Stadt in den Vereinigten Staaten von Amerika gibt es eine Frau
sie kommt aus Sowjetunion,
jetzt ist sie alt,
und sie liebt ihre Vergangenheit,
ihre sowjetische Kindheit und Jugend,
weil sie damals glücklich war,
egal wo du Zeit verbracht hast,
unter Freunden oder in der Einsamkeit, in einer Einzelzelle,
nachdem du raus bist, wirst Du immer an deine Zelle denken,
von ihr wirst du sogar in der Nacht träumen.
Vielleicht hat es gar keinen Sinn heute so etwas zu sagen,
aber diese Frau ist nur unter russischen Bekannten großgeworden
und sie mag die Russen.
sie ist eine sehr ängstliche Frau,
sogar in ein dunkles Schlafzimmer kann sie nicht reingehen
Und diese Frau hat jetzt in sich eine Mörderin entdeckt.
Man sagt über dich, dass du neun Doppelgänger hast.
Wie findest du in solch einer Menge dein eignes Gesicht?
Wenn man einem Drachen alle neun Köpfe abschneidet,
immer wächst ein neuer wieder.
Was bringt das?
Wo liegt deine Kraft?
Die Böse liegt selbst im System.
Wowa, Wladimir, Wolodja,,
vielleicht verstehst du nicht, dass du selbst ein Opfer des Systems bist,
was für ein System ist das?
Was erwartest du in Zukunft?
Gibt es Jemanden in der Welt, der sich über dich ehrlich Gedanken macht?
Jemand, zu dem du ohne Maske gehen kannst,
in seinen Schoss deinen Kopf legen kannst
und sagst: hilf mir, ich bin müde?
Wenn du dann müde bist,
gehe in Ruhe davon, damit wir ruhig sein können.
Die ganze Welt, die ganze Erde bittet dich darum!
Du weißt doch Bescheid, welcher von den Neunen du bist,
und wenn du immer noch da bist, pass auf dich aufs!
Aber wer weiß,
vielleicht gibt es keinen Ausweg mehr
und jemand drückt den roten Knopf
und bringt alles damit zu Ende.
Niemand bleibt auf diesem Planeten, um in Zukunft eine Botschaft zu bringen.
Wowa, Wladimir, Wolodja!
© Interlinearübersetzung: Bela Chekurishvili, Nachdichtung: Sabine Schiffner.
