არასდროს შემიხედავს 

ამდენ უცხო სახლში აქამდე -

დამენახა მათი წიგნები - რას კითხულობდნენ,

საწოლები - სადაც ეძინათ,

ანდა ხედისთვის შემევლო თვალი

მათი ფანჯრიდან.

კომპიუტერის ეკრანზე თავს იყრიან

ჩემი მოსწავლე გოგო-ბიჭები

მორცხვი ღიმილით, გამოუძინებელი თვალებით

ხედავენ ჩემი ოთახის კედლებს, მასზე სურათებს

ჩემს ყავის ფინჯანს, 

ჩემს შეულამაზებელ ყოფას. 

მე თვითონაც ასე გავჩნდი მეგობართან 

ნიუ ჯერსიში, 

გადაზიდული ბარგის გახსნაშიც კი ვუშველე,

დათოვლილ ბაღში გავისეირნე. 

ჩემს დაბადების დღეზე კი 

ბრიუნში დასთან დავლიე ღვინო,

ვგზავნე სიცილი ლეპტოპებზე აქეთ და იქით,

მის ზღვის გოჭებსაც გავეთამაშე...

უცნაურია, როგორ ეხვევიან ვირტუალურად

ჩვენი ასტრალური სხეულები ერთმანეთს,

რა ბედნიერად შეუძლიათ ყოფნა

უჩვენოდ. 

მთარგმნელი : ბელა ჩეკურიშვილი

Nie habe ich in so viele
fremde Zimmer hineingeschaut
wie in letzter Zeit
Bücher gesehen, die andere lesen
Betten erblickt, in denen andere schlafen
Landschaften besucht
hinter anderen Fenstern

Auf meinem Bildschirm ein-
und heruntergeladen
erschienen Schülerinnen und Schüler
schüchtern lächelnd mit verschlafenen Augen
Sie sahen Bilder an meinen Wänden
meine Kaffeetasse, mein
ungeschminktes Dasein

Ich habe mich in das Haus meiner Freundin
in New Jersey gebeamt
ihr beinah geholfen, Umzugskartons auszupacken
Ich betrat ihren verschneiten Garten

An meinem Geburtstag habe ich
mit meiner Schwester in Brünn Wein getrunken
Lachen geteilt von Laptop zu Laptop
sogar mit ihren beiden Meerschweinchen

Seltsam, wie sich unsere Astralkörper
im virtuellen Raum umarmen
Wie glücklich sie sein können
auch ohne uns